- buğumlu
- зоол. членистый.
Азербайджанско-русский словарь. — Баку. Х. Азизбеков. 1984.
buğumlu
Смотреть что такое "buğumlu" в других словарях:
buğumlu — sif. Buğumları, məfsəlləri olan; bənd bənd … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
məfsili — ə. 1) oynağa, buğum yerlərinə adi olan; 2) bəndi olan, buğumlu … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
acılıqotu — is. bot. Yarpaqsız, buğumlu, gövdəsi qol budaqlı kiçik kol bitki. <Acılıotunun> gövdəsi düz, qismən odunlaşmış və boz rəngli budaqları vardır. R. Əliyev … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
balaq — 1. is. Tumanın, şalvarın, dizliyin ayağa düşən tərəfi. Səhər səhər yaz çağı; Köçür oba yaylağa; Gəlinlərin balağı; Batır lilə, batlağa. A. S.. Həsənalı balağı dizindən azca aşağı bez tumanını buduna sıxaraq bərk bərk qışqırırdı. M. İ.. 2. is.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bığcıq — is. 1. zool. Cücülərdə başın ön tərəfindən irəliyə doğru uzanan buğumlu və çox zaman tükə oxşayan hiss orqanı. 2. bot. Bitkilərin yarpaqlarında və saplaqlarında sapşəkilli törəmələr … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
buğumayaqlılar — is. zool. Onurğasız heyvanların bədəni və ayaqları buğumlu olan qrupu (xərçənglər, hörümçəklər, cücülər və s.) … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qamış — is. 1. Sulaq yerlərdə bitən uzun, içiboş gövdəli, buğumlu bir bitki; qarğı. Görürsən on üç yaşında bir uşaq nə qədər ki, qamışdan at qayırıb, minib küçələri o tərəfbu tərəf kişnəyə kişnəyə çapır, sağ və salamatdır. C. M.. Orada burada göllənmiş… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sırt — 1. is. Bel, kürək. Sırtına bir iki tutarlı dartdı; Qolundan yapışıb, irəli atdı. H. K. S.. Haydı, minib sırtına yel gedişli atların; Yerdə, göydə, dənizdə oynasın qanadların. M. Müş.. Suyu tamam çəkilməmiş xalçanın saçaqlarından süzülən iri… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
